Afgelopen maandag was handjecontantje bij de rechtszaak van Hans Jürgens Redczus in Leeuwarden. Hans Jürgens heeft geen bankrekening en betaalt alles contant. Reden hiervoor is dat o.a dat er veel vals geld in omloop is en er geen geldgarantie meer wordt afgegeven. Hierdoor ontstaan er situaties waardoor Jürgens gedwongen wordt, wil hij bijv. zijn AOW ontvangen, om een bankrekening te nemen. De rechtszaak tegen de Friesland zorgverzekeraar/ZINL diende afgelopen maandag, uitspraak is over 6 weken. Hieronder het slotpleidooi gehouden door Hans Jürgens.
Pleitnota door Hans Jürgens Redczus
Akte per minuut Leeuwarden 20 februari 2017
Tenminste 2 wetten botsen in deze casus op elkaar.
Het strafrecht vanwege mijn aangifte wegens falsificaties, tevens de aangifte wegens valsemunterij bij het digitale geld, en de fiatgeldfraude.
Het rechtsgevolg hiervan was niet de verwachte dankbaarheid van de betrokken autoriteiten maar ik werd door het ZiNL gestraft. (ZINL is sinds kort overgegaan in het CAK.)
ZiNL beroept zich op haar bestuursrechtelijke bevoegdheden.
Strafrecht vs Bestuursrecht – Hoe kon dit gebeuren?
Gaat het hier om een slordigheid gemaakt door de wetgevers?
Omdat ook de zorgplicht van overheden wettelijk is vastgelegd maakt dit conflict tussen de Strafwet en de Ziekte Verzekerings Wet (ZVW)
duidelijk dat de wetgevers te kwader trouw moeten zijn, immers staan dagelijks in alle rechtbanken gedupeerden door de
zorgsector op de rol.
Feitelijk had ik deze rechtszaak (rechtsgevolg) alleen kunnen voorkomen als ik mij niet aan de wet had gehouden, waardoor ik de falsificaties, valsemunterij en andere fraudes heb aangegeven.
Dan waren ook geen problemen in 2012 bij de ING bank ontstaan, die deze falsificaties verstrekte. Immers was ik via de geldgarantie-formulieren waarop de serienummers van de desbetreffende falsificaties stonden, die door een rechtsgeldig tekening bevoegde van de bank ondertekend zijn, in staat om te bewijzen dat falsificaties door de bankautomaten (loket) glippen.
Dat de ING na mijn aangifte aan mij geen Geldgarantie meer verstrekte is onacceptabel. Als een bank niet meer garant wil staan voor de echtheid van het geld, dan is dit bedrijf toch verdacht.
Omdat ik zodoende mijn bankrekening heb opgezegd omdat alle banken in Nederland niet te vertrouwen bleken te zijn, heb ik via een rechtsgeschil bij de gemeente Leeuwarden moeten afdwingen dat dezen mijn uitkering in contanten gingen uitbetalen.
Toen kreeg ik daar zolang een ondertekende Geldgarantie tot dat ook daar een verdacht biljet tussen zat.
Zodoende ging de gemeente de beschikking herzien en kreeg ik geen contante uitkering meer, wat op neer komt dat ik sinds 1 oktober 2015 geen uitkering meer heb ontvangen.
In het Kort Geding dat ik toen tegen de gemeente heb aangespannen heeft de voorzieningenrechter gesteld dat die de gemeente niet kan verplichten om er een Geldgarantie te moeten verstrekken. In de wet staat hierover niets en zou ik een bodemprocedure moeten opstarten. Oftewel door DNB een app bestond om het geld eenvoudig te verifiëren en de vrouwelijke ambtenaar dit wel wilde, maar B&W het haar verboden heeft om verder aan mij een geldgarantie te verstrekken.
Immers was de gemeente door mij op de hoogte, namelijk via mijn aangifte tegen ING via het hoofd van de politie, de heer F.Crone (Burgemeester).
Het kan toch niet waar zijn dat men over zijn eigendom geen Geldgarantie meer krijgt, ook niet door DNB.
In zijn laatste e-mail laat de hierover aangesproken president van DNB de heer K.Knot weten dat die de Open Brief en alles wat daarmee verbonden is in de doofpot gestopt heeft.
Hoe ernstig dit o.a. voor mij nu uitgepakt is kunnen alle bankrekeninghouders niet bevatten.
Het rechtsgevolg met ZiNL is maar 1 facet van dit geldgeweld dat de verrotte bestuurscultuur op mij toepaste.
U heer De Groot kunt dit veel beter beoordelen, immers heeft u in de afgelopen 15 jaar waarin ik tegen onbetrouwbare bestuurders in deze rechtbank klaag & eis genoeg analoge zaken van mijzelf van nabij meegemaakt en tevens een aantal herhaalde & ingelaste dossiers ontvangen.
U als ervaren bestuursrechter kent nog beter dan ik deze verrotte bestuurscultuur, immers is dit uw dagelijks werk.
Ik verzoek u om een zorgvuldig oordeel warbij ik alle zaken, zolang wij elkaar al kennen, ook het AOW lek, tot heden herhaald en ingelast aan dit dossier toevoeg omdat het hier om een integraal richtvraagstuk gaat. Ik ben mij bewust dat dit verder gaat dan de meeste zaken maar bestuursrecht overlapt in deze casus mijn hele leven.
Het gaat hier om Geldgeweld, u weet dat ik dit vraagstuk bij alle 1e & 2e kamerleden en de regering heb neergelegd. Dezen zijn immers de wetgevers, maar dezen hebben verwijtbaar nalatig gehandeld.
Hetgeen ik ondervind komt namelijk op bestuurlijk geweld neer. Over de malafide geldgeweld kwesties heb ik ook de FIOD en de Rijksrecherche geïnformeerd omdat zelfs de heer Eland, hoofdofficier van justitie, de aangiftes in de doofpot heeft gestopt.
Geweld is in elke vorm tegen onschuldigen verboden, maar als de wetgever die zelf gebruikt, moet een rechter zoals nu aan te pas komen. Immers is ZiNL het incassobureau van de overheid en zijn hun bestuurders tot wie ik mij in deze casus gewend heb ook persoonlijk voor hun daden voor verantwoordelijk.
Ze kunnen zich niet achter een aantal bestuursrechtelijke wetten verschuilen nu deze in strijd zijn met andere wetten en rechtsgevolgen.
Geldgeweld zal geen weldenkende tolereren.
Dat wetgevers tegen onschuldigen geweld gebruiken kennen we uit de wereldgeschiedenis.
De duivelse uitspraak van Hitler:
Houd jij je aan onze wetten, houden wij ons aan jullie uitspraken!
Ik heb in het verleden een postzegel hierover gemaakt en hem aan het OM gezonden onder de noemer: duivelse pact wetgevers en rechters.
Waarop Berthold Brecht later reageerde: