Stemmen is instemmen met de onderdrukking van jezelf en je buren – Achter de Samenleving

De vraag die ons al een tijdje bezig houdt, is hoe leg je de mensen uit dat je niet zou moeten stemmen?

Waar stem je dan eigenlijk op en hoeveel zin heeft dat? De reacties die we krijgen zijn: het is een recht om te mogen stemmen; als ik niet stem gaat mijn stem naar de grootste partij; ik ga heel anders stemmen, want die partij verwoordt het best wat bij mij past; ik heb genoeg van al die asielzoekers en stem daarom PVV, die wil daar tenminste iets aan doen.

Maar wat doe je eigenlijk als je stemt? Heb je daar wel eens over nagedacht? Maakt jouw stem echt verschil? Zorgt jouw stem ervoor dat in Den Haag een ander plaatje gaan draaien? Hoeveel hebben ze in Den Haag eigenlijk te zeggen en aan wie leggen zij verantwoording af? Zit de werkelijke macht in Den Haag of zijn dat ook maar marionetten die taken uitvoeren? Wat is het verschil tussen democratie en tirannie?

Lees dit artikel van Achter De Samenleving waarin wordt aangetoond dat democratie gelijk staat aan tirannie.

Stemmen is instemmen met de onderdrukking van jezelf en je buren – Achter de Samenleving

Bijna alle Nederlanders zijn opgegroeid in een democratie en we hebben dan ook ons hele leven te horen gekregen dat democratie  het beste  politieke systeem is.
Uiteraard is alles relatief en als je een democratie vergelijkt met een dictatuur zal een democratie wellicht als minder schadelijk en beperkend van de vrije wil en vrijheid om eigen keuzes te maken worden ervaren.
Dat betekent echter niet dat een democratie op zichzelf het beste is voor de mens. En het sluit ook niet uit dat een democratie in zichzelf nog steeds een systeem is ter onderdrukking van de mensheid.

In het boek –Het Einde van al het Kwaad– zet Jeremy Locke helder uiteen hoe ook een democratie een systeem is dat de vrije wil en vrijheid van mensen om hun eigen keuzes te maken onderdrukt en vernietigt en daarmee dus een immoreel systeem is.
Heeft de man een punt? Oordeel zelf.
 Hier zijn uitleg:
—–

Slavernij die zichzelf vermomt als vrijheid

Het volmaakte toppunt van cultureel succes is mensen ervan te overtuigen dat ze vrij zijn in hun slavernij.
Democratie is een bedachte theorie, niet een morele waarheid. Het is een denkbeeld van het kwaad. Het werd gecreëerd om vrijheid na te bootsen, terwijl de
 wet de mensen nog steeds in zijn greep houdt. Zoals altijd in de geschiedenis, herhaalt het patroon van de tirannie zich door opnieuw leugens uit te vinden om dezelfde slavernij te verbergen.
Democratie gaat om het maken van slaven en  de eigenaren van die slaven. De lessen die ‘s werelds grootste democratieën ons leren, kunnen zijn dat iedereen vrijheid en een stem heeft. Ze leren ons dat democratieën de beste vorm van regeringen zijn. De reden die ze geven is dat democratie de gewone man een stem geeft. In tegenstelling tot koningen, dictators en communisten, geeft democratie de meeste mensen invloed op het doen en laten van hun buren.
Het kwaad van de democratie kent geen vrijheid. Ieder mens dat vrij is heeft niemand die hem
 tot slaaf maakt. In plaats daarvan geven democratieën iedereen de mogelijkheid om je tot slaaf 
te maken.

De democratische cultuur leert ons dat de wet ons regeert. Het leert ons dat de wetten die door de meerderheid zijn gemaakt, moreel juist zijn. Elke wet, elke eis, elke straf is moreel als die uitgevoerd wordt door de meerderheid. Verkeerde toepassingen van democratie, zoals democratische republieken en gekwalificeerde meerderheden zijn niet anders. Elke wet die aangenomen kan worden door een representatieve meerderheid, gekwalificeerde meerderheid of welke andere groep dan ook, wordt moreel juist.
Als je 50% van een groep mensen kunt overtuigen om zichzelf of hun buren tot slaaf te maken,
is het dan moreel? Als je 66%, 75% of 99% of iedereen kunt overtuigen, is dat moreel juist?
Het geloof van mensen dat wetten moreel zijn is de speelbal van het kwaad. Een wet beperkt
altijd een vrijheid en is daarmee altijd immoreel, ongeacht hoeveel mensen ervoor of tegen zijn.
Het kwaad streeft ernaar mensen te overheersen, om hun vrije wil, hun vrijheid om eigen keuzes te maken en hun eigenwaarde te vernietigen. Het maakt het kwaad niets uit wie wie tot slaaf maakt of waarom.
Er is geen moraliteit in de wet. De democratische leer stelt dat zo gauw er wettelijk gezien
genoeg stemmen voor de wet zijn, dat deze dan goed en gerechtvaardigd is om deze op te
leggen aan een groep mensen. Waarom zou de vernietiging van jouw vrijheid acceptabel zijn alleen maar omdat iemand anders dat zegt? Wordt het kwaad ineens gerechtvaardigd hoe meer mensen het willen? Zou het kwaad rechtvaardig zijn als iedereen het wil?

Tirannie door een koning is hetzelfde als tirannie door honderden miljoenen koningen. Het 
kwaad is de aard van afgedwongen wetten; hoe de wetten tot stand zijn gekomen is
 nietszeggend.
Tirannie verbergen in de denkbeelden van een representatieve regering en een 
meerderheidsbewind is iets alledaags in onze moderne wereld. Na zoveel millennia waarin
 vorstendommen en militaire machthebbers regeerden, hebben mensen geleerd om iets van het kwaad in de tirannie te herkennen.
Er waren duizenden jaren voor nodig om ons te ontdoen van het concept van adeldom en het
 goddelijke recht om te regeren. Tegenwoordig zijn er veel mensen op de wereld die begrijpen
dat er geen aangeboren recht is om als koning over anderen te heersen. Maar de sluwheid van het kwaad heeft de verantwoordelijkheid in de richting van individuele denkbeelden geduwd, in plaats van richting zichzelf. Het kwaad leert de moderne mens dat vorstendommen en dictators een fout waren, maar dat het goed is om je te onderwerpen aan je buren.

Vroeg in de Amerikaanse geschiedenis stond de meerderheid de slavernij en de systematische
 ontmenselijking van Afrikanen toe. Trokken de democratische wetten een moraal uit de
slavernij?
Theorieën zoals ‘een meerderheidsbewind’ zijn intrinsiek slecht. Het kwaad wil dat je gelooft dat het kwaad goed is, en dat vrijheid gevaarlijk voor je is. Vanuit het gezichtspunt van een vrij individu, is het afgrijselijk om de leden van een democratie niet alleen ‘het recht’ zoals dat opgelegd wordt op alle mogelijke manieren in hun leven, voor waar aan te nemen, maar ook om getuige te zijn van het feit dat de slachtoffers ervan verschillende versies van wat wel en niet moreel zou zijn opleggen aan hun buren.

Sommige mensen geloven dat democratieën veilig zijn en de juiste regeringsvorm zijn,
 aangezien de meerderheid van de mensen fatsoenlijk is. Ze geloven dat de meerderheid
 fatsoenlijke regels zal maken voor de minderheid.
Dit geloof kent twee leugens. Ten eerste dat de wet verheven is; dat het goed is om de minderheid te dwingen om te gehoorzamen. Ten tweede, dat de minderheid, als ze aan zichzelf overgelaten wordt, de levens van alle anderen kapot zal maken. De minderheid wordt gereguleerd en gedwongen door een systeem van politie en wetten om te conformeren aan de manier waarop je je moet gedragen. Voor diversiteit is geen ruimte en het afwijken van de norm kan zelfs gecriminaliseerd worden. Niets van dit alles heeft ook maar iets te maken met het verdedigen van de vrijheid van de
 meerderheid. Het gaat erom de minderheid de baas te blijven. Het gaat om het africhten van de
 meerderheid naar hoe het kwaad het wil   hebben.

De honger naar macht over anderen is het lokmiddel van de democratie.
Er is geen meerderheid
. De moderne geschiedenis van sterke democratieën heeft laten zien dat er niet zoiets is als ‘de
 meerderheid’ of ‘de minderheid’. Ideologische partijen binnen bevolkingen versplinteren
 democratische samenlevingen in ontelbaar veel splintergroeperingen. Verschillende
 benaderingen, compromissen en regels zorgen ervoor dat het niet mogelijk is om een
 meerderheid te behalen, waarbij er intussen nog steeds oneindig veel dwang wordt gecreëerd 
via de wet.
Dit garandeert je, ongeacht wie je bent, dat je je zowel in een aantal meerderheidskringen
 bevindt, als in een aantal minderheidskringen. Je zult zowel de controle over anderen ervaren
door wetten voor te schrijven, als slavernij ervaren doordat wetten aan jou voorgeschreven
worden.
Je buurman, die in andere opzichten net zoals jij denkt, zal jouw vrijheid willen opofferen om 
een aantal van zijn doelen te bereiken. Andersom, in een democratie, zal jij ook geneigd zijn om
je buren misdadigers te noemen. Zo gauw cultuur mensen leert dat het goed en fatsoenlijk is
om de vrije wil en vrijheid van andere mensen om hun eigen keuzes te maken te onderdrukken en te vernietigen, op welke grond dan ook, splitst het gezag zich af en groeit de tirannie.

Democratie veroorzaakt geweld en destructie. Democratie leert de mens dat het goed is om je wil met dwang en geweld op te leggen aan anderen. Sterker nog, het leert mensen dat ze het recht hebben om alles met geweld van hun buren af te nemen.
Democratieën zijn altijd welvaartsstaten, omdat iedereen wetten kan maken die diefstal legitimeren. De sterkste democratieën hebben de hoogste belastingen en de meeste regelgeving. Regeringsambtenaren kunnen wetten beïnvloeden om hun eigen positie en salaris te verhogen. Hoe meer regels er gemaakt worden, hoe meer mogelijkheden er zijn om te plunderen in naam van wat juist geacht wordt.
Velen willen gedrag reguleren in de naam van religie, milieu, economie, fatsoen en veiligheid.
 Democratie leert ons dat deze zaken meer waarde hebben dan de mens. Het kwaad leert ons
dat het aanleren van gewenst gedrag aan mensen, belangrijker is dan de mensen zelf. Het 
kwaad wil dat je gelooft dat de waarde van mensen schuilt in hun correcte gedrag, in plaats van
in hunzelf.

Als democratische culturen sterker worden, is het duidelijk voor iedereen dat de legitimiteit van
de wet een schijnvertoning is. Elke wet is goed, zo gauw het de wet wordt. Daden die door
eenieder beschouwd zouden worden als misdaden zoals ontvoering, aanranding en moord,
worden nu gepleegd door de overheid, de politie, geheime diensten en het leger ‘gemachtigd door jou’.
In volwassen democratieën zul je bepaalde mensen vinden die zich aan de wet onttrekken, op basis van die wet, en gewoon pakken wat ze willen en wanneer ze dat willen. Dit is niet slechter dan de wet, maar slechts efficiënter.
Het toppunt van de democratie is de chaos waarin mensen stelen van andere mensen, elkaars vrijheid ontnemen wanneer ze dat willen en de menselijke vrije wil van elkaar onderdrukken, alleen maar omdat het kan.
Het toppunt van democratie is het onvermogen om te denken, te spreken en te doen, uit angst
 voor de wet. Dit is niet anarchie, maar dit is tirannie. Tirannie is altijd vermomd als cultuur en
 wetgeving. Het perfecte kwaad.

Om de aard van democratie te begrijpen, is het essentieel om te begrijpen dat de vernietiging van vrijheid het kwaad is.
De stabiliteit van overheersing is het basisprincipe van cultuur. Hoe stabieler gezag uitgeoefend
kan worden, hoe beter.
Er is nooit stabiliteit geweest in het verleden. Er werden constant oorlogen uitgevochten,
 duizenden jaren lang zijn wereldrijken opgekomen en weer vernietigd. Bijna elk excuus voor
 tirannie is uitgeprobeerd, en uiteindelijk overwonnen.
De mensheid streeft naar vrijheid in zijn leven, omdat vrijheid de aard van de mensheid is;
 vrijheid is leven. Onze aanhoudende strijd tegen het kwaad is opgetekend in de geschiedenis. Het kwaad heeft uiteindelijk elke oorlog verloren die het begonnen is. Dit is een bewijs van de kracht en goedheid van de mensheid. Het is ook een bewijs van het aanpassingsvermogen en de evolutie van het kwaad.

Elke vorm van tirannie heeft gefaald omdat mensen het uiteindelijk doorzagen en hun eigen
 vrijheid terugwonnen. Het kwaad heeft een oplossing gevonden voor zijn verlies door zijn slaven medeplichtig te maken.
Democratie is het grootste kwaad dat er maar kan bestaan. Het is een groter kwaad dan het
 communisme, en een groter kwaad dan koninkrijken. Alle andere vormen van tirannie zijn 
natuurlijk slecht omdat ze een paar mensen toestonden om de levens van iedereen te
domineren. De vrije wil en vrijheid om eigen keuzes te maken werd voor bijna iedereen vernietigd.
Echter, de democratie leert je dat je vrij genoeg bent om te stemmen, hetgeen een beter 
systeem lijkt. Jammer genoeg legitimeert het anderen om jouw vrijheden weg te stemmen. Dit
 maakt het een vorm van het kwaad. Wat het zuiver kwaad, en de grootste vorm van kwaad die er maar kan bestaan is, is dat ook jij stemt om de vrijheden van anderen weg te nemen. Het maakt iedereen die stemt medeplichtig aan het onderdrukken en vernietigen van vrijheden, het maakt iedereen een uitvoerder van het kwaad.
Iedereen wordt een slaaf – en iedereen wordt een slavenmeester in een democratie.
Dit maakt het het perfecte kwaad.

Dit fragment komt uit het gratis en vrij downloadbare boek: http://achterdesamenleving.nl/het-einde-van-al-het-kwaad-het-tijdperk-van-de-oorlogen-op-aarde-is-voorbij/#.VCwy__mSyac